Zabezpieczenie roszczenia w sprawie kredytu frankowego. Wstrzymanie spłaty rat – jak to zrobić?

W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia, wnioskodawca uzyskuje dodatkową gwarancję skuteczności przyszłego orzeczenia sądu, co w sprawach frankowych najczęściej oznacza wstrzymanie płatności rat kredytu. Oprócz tego warto domagać się także zakazania bankowi przekazywania danych kredytobiorcy do Biura Informacji Kredytowej, Systemu Bankowego Rejestru, czy innego rejestru dłużników w związku z zaprzestaniem płatności rat. Ma to służyć zabezpieczeniu frankowiczów przed ewentualnymi negatywnymi konsekwencjami na przyszłość, polegającymi chociażby na negatywnej ocenie ich zdolności kredytowej. Taka możliwość zabezpieczenia roszczenia jest dopuszczana przez sądy: „Dopuszczalność takiego sposobu zabezpieczenia wynika z art. 755 § 1 k.p.c. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych wierzyciel ma prawo przekazać do biura informacji gospodarczej informacje o zobowiązaniu dłużnika będącego konsumentem jeśli m.in. łączna kwota wymagalnych zobowiązań wobec wierzyciela wynosi co najmniej 200 złotych oraz są one wymagalne od co najmniej 30 dni. Jakkolwiek powodowie uprawdopodobnili nieważność umowy, to skutki związania orzeczeniem sądu w tym przedmiocie powstaną dopiero z chwilą uprawomocnienia się tegoż orzeczenia. Do tego czasu pozwany bank mógłby twierdzić, powołując się na treść umowy, że powodowie doprowadzili do powstania wymagalnych zobowiązań, a w konsekwencji - przekazać informacje o tych zobowiązaniach do biura informacji gospodarczej. Skoro wstrzymanie płatności odbywa się na mocy postanowienia Sądu, to powodowie nie powinni być traktowani jako dłużnicy nierzetelnie wykonujący swoje umowne zobowiązania. Wydanie zaskarżonego postanowienia nie tyle przesuwa datę wymagalności zobowiązań powodów (gdyż wobec nieważności umowy takie roszczenia nie powstały), co petryfikuje aktualną sytuację rozliczeń stron. Jest oczywiste, że wobec nieważności umowy strony są względem siebie zobowiązane, jednak podstawą tych rozliczeń nie jest zakwestionowana umowa, ale przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu. Tymczasem postanowienie zakazuje wyłącznie przekazywania informacji o nieprawidłowościach w realizacji zobowiązań umownych. Oczywiście można wskazywać, że rozważane tu rozstrzygnięcie jest zbędne z racji brzmienia powołanych przepisów, zakazujących przekazywania informacji związanych z wykonaniem postanowienia w punkcie zawieszającym obowiązek płacenia rat. Jednak w ocenie Sądu Okręgowego wyartykułowanie takiego zakazu expressis verbis jedynie uporządkuje sytuację stron w okresie wykonywania zabezpieczenia.” (tak w postanowieniu SO w Warszawie z 1.06.2021 r., XXVIII Cz 5/2021, LEX nr 3206858).